Past Lives : ถอดรหัส ‘รักแบบผู้ใหญ่’ ที่ซ่อนอยู่ในชีวิตคู่ของเราสามคน

จะเป็นอย่างไร ถ้าคุณได้กลับมาเจอรักแรกอีกครั้ง

มันอาจทำให้เรารู้สึกคิดถึง ผูกพัน และนึกถึงวัยเยาว์ เช่นเดียวกับ ‘นายอน’ เด็กสาวที่อพยพจากเกาหลีใต้ในภาพยนตร์เรื่อง ‘Past Lives’ ที่ต้องเผชิญกับความรู้สึกมากมาย เมื่อเธอเจอ ‘แฮซอง’ เพื่อนวัยเด็กและรักแรก ในวันที่เธอแต่งงานแล้ว 

จากความสัมพันธ์ของคนสองคน กลับกลายเป็นความรักของคนสามคนในช่วงเวลาหนึ่ง แล้วเมื่อเป็นแบบนั้น มันก็จะมีคนหนึ่งที่ต้องยอมถอย เพื่อทำให้รักในอดีตและปัจจุบันเดินไปพร้อมกันได้

และใน Past Lives คนที่ยอมถอย คือ อาร์เธอร์ สามีของนายอน คนที่รักและหวังดีกับคนที่เขารักมากที่สุดคนหนึ่ง

ในทางจิตวิทยา ตามทฤษฎีของ ‘เอริช ฟรอมม์’ นักจิตวิเคราะห์และนักปรัชญาสังคมชาวเยอรมัน  เขาเรียกว่า ‘รักแบบผู้ใหญ่’ (Mature Love) ที่มองความรักว่า เป็นเรื่องที่ต้องเอาใจใส่ต่อกัน รับฟัง เข้าใจ และเคารพกันเสมอ ซึ่งตรงข้ามกับ รักที่ยังไม่โตเต็มที่ (Immature Love) ที่มักจะขึ้นอยู่กับความต้องการส่วนตัวและต้องการการครอบครอง

ไม่ใช่การพูดว่า “ฉันรักคุณเพราะฉันต้องการคุณ” แต่มันคือการพูดและการกระทำที่บอกว่า  “ฉันต้องการคุณ เพราะฉันรักคุณจริง ๆ”

บทความนี้จะพาไปสำรวจรักแบบผู้ใหญ่ที่ซ่อนอยู่ในตัวของอาร์เธอร์ที่ต้องตกอยู่ในความสัมพันธ์แบบเรา 3 คนที่ไม่ได้อยากครอบครอง แต่เข้าใจ อยู่เคียงข้างกัน และพร้อมที่จะอยู่ตรงนั้น เมื่อคู่ชีวิตต้องการ

รักที่ให้พื้นที่ความเป็นตัวเอง 

นายอน คือ เด็กหญิงที่พกฝันความเป็นนักกวีจากเกาหลีใต้ เดินทางตามพ่อแม่มาอยู่ที่แคนาดา ก่อนจะไปเรียนต่อที่สหรัฐอเมริกา จนได้เจอกับ ‘อาร์เธอร์’ เพื่อนร่วมอุดมการณ์ที่มีความฝันเดียวกัน

พวกเขาคบกันและแต่งงานกัน นายอนก็กลายเป็น ‘นอร่า’ พลเมืองของสหรัฐอเมริกาเต็มตัว ตลอดเวลาที่อยู่ด้วยกัน เธอมักจะละเมอเป็นภาษาเกาหลี แม้ว่าเธอจะปฏิเสธมัน

อาร์เธอร์ก็สนับสนุนให้นอร่าของเขาเป็นตัวเอง ได้ทำสิ่งที่อยากทำ ขอแค่พวกเขายังได้นอนกอดกันทุกคืนเท่านั้นก็เพียงพอแล้ว

หรือแม้แต่วันที่นอร่าเดินมาบอกว่า ‘แฮซอง’ รักวัยเยาว์ของเธอกำลังจะมาพักร้อนที่นิวยอร์ก อาร์เธอร์เก็บทุกคำถามไว้ในใจ เพราะเขารู้ดีว่า มันคือช่วงเวลาที่นอร่าจะได้กลับไปเป็นเด็กหญิงจากเกาหลีที่อยู่ส่วนลึกในตัวตนของนอร่า

เขาเลือกโอบรับทุกอย่างเอาไว้ ปล่อยให้ภรรยาได้กลับไปเจอเงาของตัวเองในวันวาน โดยที่เขายังคงยืนอยู่ข้าง ๆ

นั่นทำให้เห็นว่า แท้จริงแล้ว ความรักที่โตเต็มที่คือความรักที่เปิดพื้นที่ให้อีกฝ่ายได้เป็นทั้งอดีตและปัจจุบันของเขาเอง

รักที่เชื่อและไว้ใจ

สิ่งที่อาร์เธอทำได้ดีในความสัมพันธ์ของเขากับนายอง  คือ การเชื่อและไว้ใจในคู่ชีวิตมากกว่าใคร

เขาอาจดูเป็นคนใจกว้างที่ปล่อยให้ภรรยาไปเจอรักแรก ใจดีขนาดที่ให้เขามาบ้าน แต่ใจลึก ๆ เขาก็เจ็บปวดและรู้สึกสั่นคลอนอยู่ไม่น้อย เพราะมันเป็นความสัมพันธ์ที่ลึกซึ้งเกินกว่าที่คนนอก ผู้มาทีหลังอย่างเขาจะเข้าใจ

แล้วนั่นก็เริ่มทำให้เขาจินตนาการภาพไปต่าง ๆ นานา ภาพที่สามีของนายองไม่ใช่เขา อาจเป็นแฮซองที่รู้จักกันมาก่อน หรืออาจเป็นใครก็ได้ที่สามารถเข้ากับนายองได้มากกว่าเขา

คืนหลังจากที่นายองไปเจอแฮซอง อาร์เธอร์พูดกับนายองที่อยู่ในอ้อมแขนว่า “หวานใจวัยเด็กที่กลับมาพบกันตอน 20 ปีให้หลัง แล้วรู้ว่าพวกเขาเกิดมาคู่กัน…ในเรื่องราวนี้ ผมคงเป็นสามีฝรั่งตัวร้ายที่ขวางชะตาลิขิตไว้”

นายอนเองก็รับรู้ความรู้สึกของสามี ให้ความเชื่อมั่นกับอาร์เธอร์ว่า ระหว่างเธอกับแฮซองเป็นเพียงแค่วัยเยาว์และความผูกพันเท่านั้น และอาร์เธอร์ก็เชื่อแบบนั้น

ในฉากที่อาร์เธอร์ นายอง และแฮซองไปกินข้าวที่บาร์ อาร์เธอร์ยอมที่จะเป็นคนนอก นั่งอยู่ข้าง ๆ นายองอย่างเงียบ ๆ 

“พวกคุณไม่ได้เจอกันนานแล้ว ผมไม่เคยนึกว่าจะได้มาพูดอะไรแบบนี้ อยู่ที่นี่กับคุณ… ผมดีใจที่คุณมาที่นี่ คุณทำถูกต้องแล้ว” อาร์เธอร์บอกกับแฮซอง

เพราะสุดท้าย ความรักและเชื่อใจของอาร์เธอร์ไม่ได้ถ่ายทอดผ่านคำพูด แต่เขาทำผ่านการยอมรับความเปราะบางของตัวเอง รวมถึงทุกเรื่องราวที่ผ่านเข้ามาในชีวิต ‘นายอน’ ผู้หญิงที่เขารักมากที่สุด

รักที่จะอยู่ตรงนั้นเสมอ 

เมื่อชีวิตแต่งงานของอาร์เธอร์และนอร่าถูกสั่นคลอนด้วยความสัมพันธ์แบบเราสามคน แม้เขาจะเป็นสามีชีวิตในจริง แต่อาร์เธอร์ก็เลือกเป็นคนที่จะถอยออกมาหนึ่งก้าว กลายเป็นผู้ชมที่อยู่ข้างหลัง เพื่อให้นอร่าสบายใจ

หลังจากรู้ว่า แฮซองจะมาหานอร่า อาร์เธอร์ก็รู้สึกกังวลอยู่ไม่น้อย ท่าทีของเขาทำให้นายองพอจะรับรู้ได้ เธอจึงถามเขาไปตรง ๆ ว่า “คุณโกรธเหรอ”

แม้ในใจจะรู้สึกเคืองนิด ๆ แต่เขาก็ตอบกลับไปว่า “ผมไม่มีสิทธิ์โกรธคุณหรอก เขาบินมาตั้ง 13 ชั่วโมง ผมจะไม่ห้ามคุณไปเจอเขาหรืออะไร เขาเป็นหวานใจวัยเด็กของคุณ และก็ใช่ว่าคุณจะหนีตามเขาไปสักหน่อย”

วันที่บอกลารักแรก แม้อยู่ต่อหน้าแฮซอง นายอนดูเข้มแข็ง แต่พอแฮซองไปจริง ๆ น้ำตาของนายอนกลับไหลอาบแก้มทันที เมื่อเธอเดินถึงประตูหน้าบ้าน คนที่อ้าแขนรับเธอ ก็คือ ‘อาร์เธอร์’ เขาโอบกอดเธอด้วยความรัก ความเข้าใจและความเชื่อใจในตัวเธอ

นิยามความรักของอาร์เธอร์ไม่ใช่การครอบครอง ไม่ใช่การปิดกั้นอดีต แต่เป็นการโอบรับทุกแง่มุมของคนคนหนึ่งทั้งอดีต ปัจจุบัน รวมถึงการมองอนาคตร่วมกัน

รักแบบผู้ใหญ่สำหรับอาร์เธอ มันอาจไม่ใช่คำพูดแสนหวานหรือการกระทำที่เอาใจ แต่เป็นการอยู่เคียงข้าง และอยู่ตรงนั้น เมื่อนอร่าต้องการ 

ท้ายที่สุด ความรักของอาร์เธอร์อาจไม่หวือหวา แต่คือความมั่นคงเงียบ ๆ ที่ทำให้นอร่ารู้ว่าไม่ว่าเธอจะผ่านความทรงจำหรือบททดสอบแบบไหน พอหันกลับมา จะยังมีเขายืนรออยู่ตรงนั้นเสมอ

 

ภาพ : IMDb, Screen Capture 'Past Lives'