Tanwa Back Home. Violin Recital in Chiangmai: คอนเสิร์ตไวโอลินของเด็กหนุ่มวัย 23 ปลุกความทรงจำในวันวานผ่านเสียงดนตรี

เพื่อส่งผ่านเสียงเพลงคลาสสิคที่มีอายุนับหลายร้อยปี  มาบรรเลงผ่านไวโอลินของธันวา ที่หมั่นฝึกฝนเพลงนี้อย่างหนัก  ใช้ทักษะทุกอย่างที่สั่งสมมาตั้งแต่เด็กๆ  เพื่อเข้าถึงเพลง และถ่ายทอดอารมณ์เพลงออกมาได้ลึกซึ้งที่สุด

สืบเนื่องจากงานเพลงของ Bach , Brahms และ Wieniawski  เพลงใหญ่อันทรงพลัง ของคีตกวีชาวเยอรมัน และคีตกวีชาวโปแลนด์ ธันวาเลือกหยิบมาเป็นเพลงตัวจบหลักสูตรไวโอลินระดับสูง  ที่ต้องใช้อารมณ์ความรู้สึก ผสานกับทักษะฝีมือเป็นอย่างมาก  เรียกว่าทักษะไวโอลินมีอยู่เท่าไหร่  จะถูกดึงพลังมาใช้ในเพลงที่หยิบมาเล่นทั้งหมด  

 

ช่วงเวลาฝึกฝนอันยากลำบาก  ต้องเก็บตัวอย่างตั้งใจเป็นปี โดยเฉพาะช่วงเกิดโรคระบาดโควิด ที่ต้องเรียนผ่านระบบออนไลน์  ลากเวลายาวเพื่อเล่นเพลงเหล่านี้ได้สำเร็จ  จนมั่นใจว่า  บทเพลงที่นำมาบรรเลงนั้น  จะส่งผ่านการสื่อสารถึงผู้ฟังอย่างได้อรรถรสของเพลงคลาสสิค   ผ่านความรักความหวังในไวโอลินด้วยวัย 23 ปีของธันวา

ธันวา  รัตนภิมล  เกิดในอำเภอเมือง  จังหวัดเชียงใหม่ ในครอบครัวของพ่อที่เป็นนักเขียน นักดนตรี นักแต่งเพลงอันเดอร์กราวส์ที่เคยร่วมวงกับนักดนตรีชนเผ่าชาวดอย และสร้างเพลงเองมาตลอด กับแม่ที่เป็นพยาบาลวิชาชีพประจำโรงพยาบาลจังหวัดเชียงใหม่  ธันวาได้ยินเพลงคลาสสิคที่พ่อเปิดให้ฟังตั้งแต่อยู่ในท้อง  ทุกเช้าทุกวันที่ลืมตาตื่นต้องได้ยินเพลงคลาสสิคดังลอยมาจากลำโพง  แล้วเพลงคลาสสิคก็จะดังทั้งวัน  ไม่เว้นแม้ยามหลับไปก็ตาม  พ่อเห็นว่า  บทเพลงอันละเอียดอ่อนละเมียดละไมจะช่วยกล่อมเกลาจิตใจเด็กชายให้อ่อนโยนได้  เวลาว่างของพ่อก็เล่นเพลงร้องเพลงให้ฟัง  สลับสับเปลี่ยนอยู่ในบรรยากาศนั้นในบ้าน  จนธันวาโตเข้าโรงเรียน  บรรยากาศในบ้านก็ไม่เปลี่ยน

“เริ่มจากไปดูคอนเสิร์ตออกเคสตร้าที่กาดสวนแก้ว เชียงใหม่ วันนั้นมั้งครับ ยังไม่ทำให้อยากเล่น แต่แค่ทำให้รู้จักเฉยๆ ดนตรีเพราะดี แต่ไม่ถึงกับทำให้ชอบ แต่ได้ยินแล้วว่ามีเพลงอย่างนี้นะ มีไวโอลิน ตอนนั้นผมยังเล็กมาก ผมหลับเสียมากกว่า พ่อกับแม่พาไปดู”

วันหนึ่ง  ตอนธันวาเรียนอยู่โรงเรียนปรินส์รอยเยล เชียงใหม่ ขณะเรียนชั้นประถมปีที่ 2 อายุ 9 ขวบ คุณครูได้ส่งแบบฟอร์มวิชาเรียนเป็นวิชาเลือกมาถึงพ่อแม่ผู้ปกครอง  ให้เลือกลงเรียนพิเศษซึ่งมีทั้งวาดภาพ เกษตร หัตกรรม การประดิษฐ์ ดนตรี  นอกเหนือไปจากวิชาเรียนทั่วไป  พ่อถามธันวาว่าลูกจะเรียนอะไร  “ไวโอลินครับพ่อ” ธันวาตอบอย่างมั่นใจไม่ขัดไม่เขิน “แน่ใจนะลูก” พ่อรู้ว่าเป็นเครื่องดนตรีที่เล่นยาก และใช้กำลังทรัพย์ในการเรียนอยู่พอสมควร

“เห็นว่ามีวิชานี้ ไวโอลิน ก็เลยอยากลองเรียนดู  จับไวโอลินครั้งแรกไม่รู้สึกว่ายาก” ธันวาบอกความทรงจำครั้งแรก

ธันวาพกพาไวโอลินไปกลับบ้านกับโรงเรียน สัปดาห์ละสองครั้งสองวัน  ไวโอลินตัวแรก ธันวาตั้งชื่อให้ว่า เรดไวโอลิน หรือไวโอลินแดง

วันหนึ่ง คุณแม่ต้องนอนรักษาอาการป่วยที่โรงพยาบาล  นอนรักษาในห้องพิเศษ ธันวาเรียนไวโอลินมาหลายเดือนแล้ว   ธันวากับไวโอลินกลับจากโรงเรียน  ขึ้นไปหาแม่ที่ห้องผู้ป่วย เจอน้าๆหลายคนที่ยืนๆนั่งๆมาเยี่ยมแม่อยู่ก่อนแล้ว  ต่างคนต่างพูดว่า อยากฟังเสียงไวโอลิน  ธันวาไม่รอช้า  เปิดกล่องไวโอลิน หยิบก้อนยางสน ถูคันชัก(โบว์)อย่างตั้งใจอยู่นานมาก  ก่อนจะยืนเล่นไวโอโอลินให้น้าๆได้ฟังอย่างมั่นอกมั่นใจ  เพลงนั้นชื่อ  Twinkle , Twinkle Little Star ในหลักสูตรแบบฝึก Suzuki Violin  ธันวาทำให้น้าๆงุนงงตามๆกัน  พ่อมองเห็นความประณีตผ่านแววตาลูกครั้งแรก เสียงปรบมือดังลั่นห้อง แม่แทบหายป่วยที่เห็นลูกเล่นไวโอลินเป็นเพลงได้แล้ว

“เล่นแล้วทุกคนยิ้ม  ทุกคนหัวเราะมีความสุขได้ ผมได้รับพลังแบบนี้มาในวันนั้น มันดีมากเลย มันรู้สึก อ๋อ สิ่งนี้แหละที่ผมอยากทำ” ธันวาบอกความประทับใจคราวนั้น

นับจากวันนั้น  ธันวาเปิดกล่องไวโอลินฝึกซ้อมทุกวัน  ตรงเวลา วันละ 50 นาทีก่อนนอน

พ่อเห็นความรักความตั้งใจของลูก   จึงพยายามหาทางให้ลูกได้เรียนเสริมเพิ่มไวโอลินอย่างจริงจัง  ไปปรึกษากับลุงป้าน้าอาหลายคน จนได้พบกับครูโจ้ หรือ ครูพนา  นาควัชระ โดยคำแนะนำของป้าอุ๋ม  วดีลดา เพียงศิริ(วนวิทย์) ที่ไปใช้ชีวิตอยู่เชียงใหม่  ครูโจ้รับธันวาเป็นลูกศิษย์ด้วย  ได้ถ่ายทอดวิชาไวโอลินให้ธันวาอย่างตั้งใจ จนธันวาอ่านโน้ต เขียนโน้ตเพลงง่ายๆได้  รับเอาเทคนิคต่างๆ ทักษะการเล่นที่หาที่ไหนไม่ได้มาไว้กับตัว

ระหว่างที่เรียนกับครูโจ้  พ่อห่วงว่าลูกจะเบื่อในโน้ตเพลงคลาสสิค  จึงหาทางเขียนเพลงร่วมกับธันวา ซึ่งมักเกิดขึ้นในช่วงวันเสาร์หรือวันอาทิตย์  เป็นเพลงง่ายๆ  ให้ธันวาเขียนโน๊ตออกมาผ่านเสียงที่พ่อฮัมออกไป แปรเสียงให้เป็นตัวโน๊ตแล้วบันทึกไว้บนกระดาษ  แล้วตั้งชื่อเพลงว่า ยามเช้า  ยามเย็น  success ม้าขาว  จักจั่น  กว่างเริงรมย์  เขาชัยสน หุบผาแดง  ทะเลจันทร์  คาวบอย คือเพื่อน ฯลฯ เป็นเพลงที่มีตัวโน๊ตตัวเท่าหม้อแกง โน้ตตัวใหญ่มาก ซ้อมเพลงคลาสสิคเสร็จแล้วต่อด้วยการเล่นเพลงที่แต่งร่วมกับพ่อด้วยทุกวัน จนช่ำชองชำนาญ  พ่อเลยชวนขึ้นเล่นบนเวทีด้วย  แถบเชียงใหม่ในช่วงเวลานั้น  จะเห็นธันวาขึ้นเล่นเพลงกับพ่อบ่อยๆ  เล่นเพลงที่เขียนขึ้นมากับพ่อ  จนสร้างความประทับใจให้ลุงป้าน้าอาตามๆกัน

ช่วงนี้พ่อหาไวโอลินตัวที่สองให้ธันวา  ด้วยเพลงที่ต้องอาสัยเสียงที่มีความกังวานมากยิ่งขึ้น  ธันวาตั้งชื่อไวโอลินตัวนี้ว่า นากา ไวโอลิน ตั้งตามมนุษย์จอมพลังตัวหนึ่งในหนังสือการ์ตูน

อายุ 12 ได้ร่วมบันทึกเสียงไวโอลิน  เอาเพลงที่ธันวาแต่งกับพ่อไปรวมด้วยบางเพลง เป็นเพลงบรรเลง กับกลุ่มเด็กๆและผู้ใหญ่ และแต่งเพิ่มขึ้นมาด้วย ในนามวง ผอมอ้วนดำ Thin Fat and Black Band ออกแผ่นซีดีในชื่อ Open Dream (เปิดฝัน) โดยการสนับสนุนของกลุ่มนักกีฬาสานฝัน ตระเวนเล่นตามงานต่างๆ และในสนามกอล์ฟ  เพลงบรรเลงที่มุ่งหมายให้ผู้ใหญ่ฟังแล้วมีความสุข เด็กๆหลับสบาย

ธันวาเรียนไวโอลินอย่างเนื่อง  ผ่านครูสอนไวโอลินในโรงเรียนด้วย  กลับบ้านก็ซ้อมเพลง  ซ้ำๆ อย่างนั้น  จนถึงชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 พ่อและญาติเล็งเห็นว่าควรไปเรียนต่อที่กรุงเทพ  เพื่อมีโอกาสได้เรียนไวโอลินมากยิ่งขึ้น  ตั้งเป้าหมายไว้ว่า จะเข้าเรียนต่อในคณะดุริยางคศิลป์ มหาวิทยาลัยมหิดล  ซึ่งต้องเตรียมความพร้อมปูทางเรียนไวโอลินตั้งแต่เรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4  ธันวาสอบเข้าเรียนได้  และเป็นนักเรียนที่เตรียมตัวเข้าเรียนไวโอลินในระดับมหาวิทยาลัยต่อไป  ธันวาสอบเข้าเรียนในคณะดุริยางคศิลป์ได้  และขยับการเรียนไวโอลินที่เพิ่มทักษะขึ้นเรื่อยๆ  ด้วยอาจารย์ผู้สอนจากกรีซและเยอรมัน  จนฝึกฝนให้เข้าถึงเพลงคลาสสิคที่ซับซ้อน เล่นเพลงใหญ่เพลงยากได้ด้วยทักษะที่ฝึกฝนมาจนเป็นเนื้อเป็นตัวขึ้นมา

ด้วยเพลงที่ซับซ้อนมากขึ้น  ไวโอลินต้องรับกำลังเสียงได้เพียงพอด้วย  จึงต้องเปลี่ยนไวโอลินตัวที่สาม  ธันวาตั้งชื่อให้ว่า เจ้าส้ม  ด้วยมีสีส้มของเนื้อไม้ และไวโอลินตัวสุดท้ายล่าสุดที่ชื่อ Rose Violin

เคยร่วมวง Yimyamp String Quartet กับกลุ่มเพื่อนๆในคณะ ไวโอลิน วิโอลา เชลโล เล่นเพลงคลาสสิค เล่นในมหาวิทยาลัยและนอกมหาวิทยาลัย  เคยร่วมกันจัดคอนเสิร์ตระดมหาทุนช่วยจัดซื้อเครื่องมือแพทย์ให้กับโรงพยาบาลหาดใหญ่  ได้เงินค่าจำหน่ายบัตรรวมยอด 6 หมื่นกว่าบาท มอบให้กับโรงพยาบาลหาดใหญ่ เพื่อซื้อเครื่องฟอกไต และอีกหลายๆ งานที่ออกไปโชว์เล่นในนามวงคลาสสิค  และเคยไปร่วมแข่งขันเพลงคลาสสิครายการหนึ่งที่เมืองโอซากา ประเทศญี่ปุ่น  เคยเข้าประกวดเพลงคลาสสิค Thailand Strings 2022 ,Certificate Of  Achievement และได้รับถ้วยรางวัลกลับมาด้วย   เคยถูกเลือกจากคณะของมหาวิทยาลัยให้เป็นมือโซโลอีส โซโลเดี่ยว ในรายการ The Eeason Finale Concert ร่วมเวทีกับอาจารย์และศิลปินคนอื่นๆ 

ธันวามีงานเล่นทั้งในสถาบันและนอกสถาบันบ่อยๆ  บางงานเป็นงานละครเวที  หรืองานร่วมงานกับเพื่อนๆกลุ่มนักดนตรีแจ๊ส  ไวโอลินนำทางไปสัมพันธ์กับเพื่อนพ้องน้องพี่  ตามแต่เงื่อนไขและเวลาเอื้อให้

กระทั่งนำเสนอบทเพลงที่มีความยากและซับซ้อนอย่างมาก

-Bach Partita No. 2  V ‘Chaconne’

-Brahms Violin Sonata No.1

-Wieniawski Polonaise de Concert No.1

เป็นเพลงตัวจบหลักสูตรเรียนไวโอลินในระดับปริญญาตรี Senior Violin Recital ไวโอลินกับเปียโน ที่แสดงในฮอลล์ของคณะดุริยางคศิลป์ และได้รับคำชื่นชมอย่างมาก  ได้รับคำชมและคะแนนดีเยี่ยมจากคุณครูอาจารย์ผู้สอนชาวกรีซและชาวเยอรมัน จนแนะนำให้ไปเรียนต่อในต่างแดน

บทเพลงคลาสสิคที่เพียรพยายามซ้อมมาอย่างยาวนาน  จนมีความมั่นใจว่าจะสื่อสารเพลงใหญ่เพลงยากออกมาได้  ร่วมกับเปียโนนั่นเอง  เป็นที่มาแห่งแรงบันดาลใจให้เกิดคอนเสิร์ตไวโอลิน Tanwa Back Home. Violin Recital in Chiangmai

ในวัยธันวาอายุ 23 ปี เสียงของคนหนุ่มรุ่นใหม่  เสียงของความรักความฝัน ความมุมานะพยายามอย่างต่อเนื่องมายาวนาน  ด้วยรักในเสียงไวโอลิน  ด้วยตั้งใจให้ลุงป้าน้าอา เพื่อนพี่น้อง ครูอาจารย์ ที่เห็นธันวากับไวโอลินแต่เล็กแต่น้อย  ได้ย้อนกลับมาเล่นไวโอลินให้ฟังอีกครั้งหนึ่ง  หลังเวลาผ่านไปนับสิบกว่าปี

อีกทั้งเป็นแรงบันดาลใจให้เด็กๆ ที่ใฝ่ฝันจะเรียนไวโอลิน หากมีความตั้งใจมั่นและหมั่นฝึกฝนอย่างจริงๆทุ่มเทจริงๆ  ก็สามารถเล่นเพลงคลาสสิคในระดับคีตกวีของโลกได้  หรือแม้แต่เครื่องดนตรีชิ้นอื่นๆ ก็ได้เกิดแรงบันดาลใจที่เห็นในความตั้งใจมั่น  ทุ่มเทฝึกฝนอย่างไม่ย่อท้อตั้งแต่เด็ก จนเป็นเนื้อเป็นตัวขึ้นมาได้  เหมือนได้สร้างนักดนตรีคลาสสิคอีกคนหนึ่งไว้บนแผ่นดินไทย ที่จะก้าวย่างเติบโตเป็นกำลังสำคัญให้แวดวงเพลงคลาสสิคในลำดับต่อไป  

รวมถึงผู้ปกครองที่อยากให้ลูกเรียนดนตรีได้มีความหวังว่า ดนตรีสามารถฝึกฝนจนเป็นเนื้อเป็นตัวขึ้นมาได้  สร้างความงาม สร้างความสุข มอบความสุขให้กับคนอื่นได้  เกิดการสร้างสรรค์งอกงามอันไม่สิ้นสุดในโอกาสต่อๆ ไป

“อยากให้คนได้รู้จักเพลงคลาสสิคมากขึ้น  รู้จักเครื่องดนตรีไวโอลินมากขึ้น  ให้คนได้สัมผัสด้วยนะว่า เครื่องดนตรีนี้มันทำอะไรได้บ้าง อยากให้เป็นการสร้างแรงบันดาลใจให้คนด้วย  ทั้งเด็กและผู้ใหญ่ วงการคลาสสิคเป็นวงการค่อนข้างเล็ก เหตุผลที่วงการนี้ยังเล็ก เพราะคนยังไม่เปิดรับด้วยแหละครับ คนยังไม่ให้การยอมรับเท่าที่ควร บางทีคนไม่เข้าใจเท่าไหร่ว่า ดนตรีนี้มันดียังไง

“บางทีเขาคิดไปก่อนแล้ว เขายังไม่ได้รู้จักเลย  อาจเป็นเพราะวงการมันแคบ การยอมรับจึงน้อยลง ถ้าเทียบกับดนตรีอื่นๆ ที่คนเข้าถึงง่ายกว่า การเข้าถึงยาก มันเป็นดนตรีที่ลึกซึ้งที่สุด ในความคิดของผมนะ ผ่านการประพันธ์ ผ่านการสร้างจากชีวิตคนแต่งจริงๆ พูดถึงแล้ว คลาสสิคมันก็ค่อยๆเติบโตขึ้น  สำหรับรุ่นเด็กกว่าผมนะ รู้ว่ามันดีรับการยอมรับมากขึ้น แต่มันก็ยังไม่สามารถทำได้เหมือนต่างประประเทศเท่าที่ควร  ต่างประเทศบางที ผมเทียบแค่สิงคโปร์ หรือแม้แต่เวียดนามก็ตาม คนให้ความสำคัญ หรือทางรัฐให้ความสำคัญกับวงการนี้ค่อนข้างเยอะ ... ”

ถามธันวาถึงความฝันบนเส้นทางคลาสสิค

“ถ้าในประเทศไทย อยากให้มีคอนเสิร์ตเยอะขึ้น  อยากให้มีคอนเสิร์ตที่คนมาดู คนอยากมาดูโดยที่จัดที่ไหนก็ได้อะไรอย่างนี้  คนให้ความสำคัญมากขึ้น คนพูดถึงมากขึ้น  ...ไวโอลิน ผมอยากไปให้ถึง..ก็คงสามารถสร้างเพลงของตัวเอง แล้วก็ทำให้เป็นเนื้อเป็นตัวของผมได้ขึ้นมา อะไรอย่างนี้

“ทางคลาสสิคมันได้พื้นฐานในอารมณ์ ในการแต่งเพลง  อยากสร้างให้เป็นตัวผมเองอีกที  ความฝันสูงสุดคือการได้เล่นหน้าวง แต่ผมได้ทำไปแล้วครั้งหนึ่ง(หัวเราะ ในคอนเสิร์ตหนึ่งของมหาวิทยาลัย) ในทางคลาสสิคสูงสุดของผม  ก็คือการได้เล่นหน้าวงนั่นแหละครับ เป็นโซโลอีส (Soloist)”ธันวาพูดแล้วหัวเราะไปในท้ายสุด

งานคอนเสิร์ตครั้งนี้  ธันวาได้เชิญพ่อ ลุง อา มาร่วมเล่นเพลงที่เคยแต่งไว้ในวัย 12 ขวบมาเล่นด้วย  หวังจะให้เกิดความเพลิดเพลินผ่อนคลายกับผู้เข้ามาร่วมชม  บัตรจำหน่ายได้ จะแบ่งส่วนหนึ่งสนับสนุนแวดวงไวโอลินให้กับน้องๆ กลุ่มต่างๆ ในเชียงใหม่  ที่อยากเดินตามรอยธันวา ได้มีโอกาสฝึกฝนเครื่องดนตรี เข้าถึงเพลงคลาสสิคได้ในที่สุด

งานคอนเสิร์ต Tanwa Back Home. Violin Recital in Chiangmai จัดขึ้นในวันเสาร์ ที่ 24 มิถุนายน 2566 ณ หอศิลปะวัฒนธรรม มหาวิทยาลัยเชียงใหม่ เวลา 18:00 น. เป็นต้นไป ซื้อบัตรผ่าน inbox ในเฟซบุ๊ก Tanwa Rattanapimol เบอร์โทรศัพท์ 0810662826 หรือ ร้านเล่า นิมมานเหมินท์ หรือหน้างานแสดงคอนเสิร์ต