แอล (สาธุ 2): ที่ชอบที่ชอบของคนสิ้นหวัง เมื่อศรัทธาคือสิ่งสุดท้ายที่เหลืออยู่

เป็นคำถามที่ ‘แอล’ ตัวละครที่รับบทโดย ‘แพรี่พาย’ บิวตี้อินฟลูเอนเซอร์ชื่อดัง เปิดเอาไว้ให้เราคิดตามใน ‘สาธุ 2’ 

ในขณะที่ยังไม่มีใครตอบได้ว่า บุญล้างกรรมได้จริงหรือ? เงินซื้อสวรรค์ได้หรือไม่? ตัวละครหญิงหน้าอมทุกข์เลือกเสี่ยงดวงด้วยการบริจาคเงินร้อยล้านให้วัดหนองขาล พร้อมข้อความสะเทือนใจบนใบโพธิ์ว่า “ขอให้ไปที่ชอบที่ชอบ” ก่อนจะหายตัวไป สร้างความตื่นตระหนกให้ ‘เกม’ (รับบทโดย ‘พีช พชร’) ที่คิดว่าเธอจะไปจบชีวิตตัวเอง 

แอล ปรากฏตัวในซีรีส์เพียงไม่กี่ฉาก แต่กลายเป็นตัวละครที่เข้าถึง ‘สังคมชาวพุทธ’ ได้มากที่สุด เรื่องราวของเธอคือภาพสะท้อนของคนนับล้านที่พร้อมทุ่มเงินเพื่อแลกกับ ‘ศรัทธา’ เพราะไม่เหลืออะไรจะให้พึ่งอีกแล้ว 

เธอเปิดตัวในวัดด้วยใบหน้าปราศจากเครื่องสำอาง นุ่งขาวห่มขาว แต่ไม่ได้อยู่ในท่าทีสำรวม ทว่าเต็มไปด้วยความมั่นอกมั่นใจ ก่อนที่เกมจะสืบรู้ภายหลังว่าเธอเป็นเจ้าของธุรกิจเครื่องสำอาง 

ตอนแรกเกมหวังจะหาเงินจากเธอ แต่ดูเธอจะไม่สนใจแผนธุรกิจที่เกมเสนอ เพราะเธอมีเรื่องอื่นที่สำคัญกว่าการขยายธุรกิจ สำคัญกว่าการสร้างทรัพย์สินที่ไม่รู้ว่าจะได้อยู่ใช้จนหมดหรือไม่ นั่นคือ ชีวิตที่กำลังนับถอยหลัง

ท่ามกลางสิ่งที่ไม่สามารถควบคุมได้เลยในชีวิต ทั้งสุขภาพ และครอบครัว ‘การทำบุญ’ จึงกลายเป็น ‘ความหวังเดียว’ ของเธอ

บางคน ซึ่งรวมถึง ‘สามี’ ของเธอ มองว่านี่เป็นการตัดสินใจแบบคนโง่งมงาย แต่หากมองในมุมของเธอ ที่ไม่เหลือใครให้เชื่อถืออีกแล้ว เงินนั่นก็เป็นสิทธิ์และความชอบธรรมที่เธอจะนำไปทำอะไรก็ได้เพื่อ ‘ความสบายใจ’ 

และ ‘ความสบายใจ’ ที่ว่านั้น ก็อาจเป็น ‘ที่ชอบที่ชอบ’ ของเธอ ตั้งแต่ตอนมีชีวิตแล้วก็ได้ มันเป็นการซื้อ ‘การควบคุม’ ที่เธอสูญเสียไป ทั้งในแง่สุขภาพ และครอบครัว 

แต่ ‘ความสบายใจ’ ครั้งสุดท้ายของเธอ กลับตามมาด้วยความรุนแรงในครอบครัว ซึ่งอาจจะเกิดขึ้นก่อนหน้านี้เป็นระยะ เพียงแต่ครั้งนี้เธอสู้กลับ จนสามีไม่มีสิทธิ์กลับมาทำร้ายเธอได้อีกต่อไป 

สิ่งที่น่าสนใจคือ เรื่องราวของแอลทำงานกับคนดูจำนวนมาก คนดูหลายคนเริ่มไล่ชื่อคนใกล้ตัวที่มีแนวคิดคล้ายกับแอล อาจเป็นคนที่เอาเงินรักษาตัวไปทำบุญกับวัด คนที่ขายบ้านขายที่ดินเพื่อบริจาคสร้างวัด คนที่ปฏิเสธจะช่วยเหลือคนในครอบครัว แต่กลับเอาเงินไปทำบุญกับวัด ฯลฯ 

อ่านมาถึงตรงนี้หลายคนเกิดคำถามว่า “ทำไม?” 

คำตอบ อาจเป็นได้ทั้งโครงสร้างระบบสุขภาพที่ไม่ใจดีกับทุกคน (โดยเฉพาะคนที่มีแค่ประกันสังคม) ระบบยุติธรรมที่เอื้อประโยชน์ให้กับคนบางกลุ่ม ระบบสังคมที่ไม่แข็งแรงพอจะโอบอุ้มคนที่หมดหนทาง เหล่านี้จึงทำให้ ‘ศรัทธา’ กลายเป็นทางออกเดียว 

คำถามที่ว่า “ทำไมวัดยังหาเงินได้มากมายขนาดนี้” จึงมีคำตอบง่าย ๆ ว่า “เพราะคนยังมีความทุกข์”

คนดูบางคนลุ้นให้แอลกับเกมปิ๊งกัน เพราะเห็นเคมีบางอย่างที่เหมือนคนสองคนที่เข้าใจกันโดยไม่ต้องพูดมาก แต่ความจริงคือ แอลไม่ใช่คนที่มีเวลาเหลือให้ใคร แอลหมดแรงเกินกว่าจะรักใครใหม่ เธอแค่อยากมีใครสักคนที่ไม่ทำร้ายเธอ 

ในอีกมิติหนึ่ง แอล ที่ครั้งหนึ่งเกมมองในฐานะ ‘เหยื่อ’ ทำให้ชายหนุ่มยอดนักดีลคนนี้ได้เรียนรู้ว่า เขาไม่ควรเล่นกับ ‘ศรัทธาของคนสิ้นหวัง’ 

 

กลับมาที่คำถามเดิม “เงินซื้อบุญได้จริงหรือ?” 

หาก ‘บุญ’ ที่ว่า หมายถึงความอิ่มเอม ความสุขใจ วินาทีที่แอลโอนเงินร้อยล้านเข้าวัด เธอก็คงรับบุญตามความหมายนี้ไปเต็ม ๆ 

แต่ถามว่าจะทำให้ได้ไป ‘ที่ชอบที่ชอบ’ จริงหรือไม่ อันนี้ก็คงไม่มีใครตอบได้ เป็นสิ่งที่แอลต้องไปเสี่ยงดวงเอาเอง

แอลหายไปจากซีรีส์ เราไม่รู้ว่าเธอจบอย่างไร คอมเมนต์ในโซเชียลจากผู้ชมคนหนึ่งเขียนว่า “แอล แทงผัวตาย และเป็นมะเร็งอีก คงไม่ได้ออกมากวนลิปอีกแล้วหละ” แต่คำถามที่เธอทิ้งไว้ยังคงอยู่ และเมื่อเรื่องของเธอจบลง คนดูอย่างเรากลับรู้สึกสะเทือนใจ ไม่ใช่แค่ความรู้สึกสงสาร แต่เป็นความจริงที่บาดใจว่า โลกใบนี้ยังมีคนแบบแอลอยู่มากมาย ทั้งผู้หญิงที่กำลังโดนทำร้าย ผู้ป่วยที่หมดหวัง ผู้คนที่เอาเงินทั้งหมดไปให้วัดเพราะไม่รู้จะฝากความหวังไว้ที่ใคร

เมื่อชีวิตพังจนไม่เหลืออะไร เมื่อไม่มีทางออก เราจะหันไปหาอะไร? เราจะเชื่อว่าเงินซื้อสวรรค์ได้? หรือเราจะยอมรับว่าบางครั้งชีวิตไม่ยุติธรรม ไม่มีคำตอบ และไม่มี ‘ที่ชอบที่ชอบ’ สำหรับทุกคน?

คำตอบคือ มันไม่สำคัญหรอกว่าเงินซื้อบุญได้หรือไม่ สำคัญว่าคนที่ซื้อเชื่อหรือเปล่า และตราบใดที่โลกนี้ยังมีคนแบบแอล (คนที่ไม่มีทางออก ไม่มีความหวัง) ตราบนั้นก็จะมีคนพร้อมเอาเงินทั้งหมดไปแลกกับศรัทธา 

เพราะบางที ศรัทธาคือสิ่งสุดท้ายที่เหลืออยู่ เมื่อทุกอย่างพังไปหมดแล้ว

 

เรื่อง: พาฝัน ศรีเริงหล้า