นักอ่านสุภาพบุรุษวัยผู้ใหญ่ ส่วนใหญ่ต้องรู้จักเรื่องนี้แน่นอน เพราะเป็นการ์ตูนยอดมนุษย์สุดฮา แห่งยุค 80s คือเรื่อง คินนิคุแมน (キン肉マン) เรื่องนี้ตีพิมพ์รายสัปดาห์ในนิตยสารการ์ตูนรายสัปดาห์ Weekly Jump (週刊少年ジャンプ) ของญี่ปุ่น ตั้งแต่ปี ค. ศ. 1979-1987 และมีการพิมพ์รวมเล่มเป็นเรื่องของตัวเองทั้งหมด 26 เล่มด้วยกัน คินนิคุแมน เป็นเรื่องแนวล้อเลียน Ultraman แนว Superheroes ผสมกับการ์ตูนมวยปล้ำ เต็มไปด้วยความรุนแรงและความฮาอย่างกลมกลืนมาก กล่าวถึงพระเอกของเราคือ คินนิคุ ซึงุรุ (キン肉スグル) ยอดมนุษย์ตกอับที่อยู่บนโลก (ในเรื่องนี้จะมียอดมนุษย์จำนวนมากอาศัยอยู่ในโลกของเรา) นิสัยโง่, ขี้เกียจ, เฉิ่ม, และขี้ขลาด แต่รักความยุติธรรม ใฝ่ฝันอยากเป็น Superheroes ที่ได้ช่วยเหลือคนและได้มีชื่อเสียง จนกระทั่งได้พบกับ มีต (ミート) สหายตัวน้อยที่มาจากดาวเดียวกัน ทำให้ซึงุรุรู้ว่าจริง ๆ แล้วตัวเองเป็นองค์ชายแห่งดาวคินนิคุ แต่ระหว่างที่พระราชาและพระราชินีพาลูกท่องเที่ยวอวกาศอยู่ มีหมูแอบขึ้นยานมา คนบนยานตั้งใจจะโยนหมูออกจากยาน แต่ดันโยนผิดไปโยนองค์ชายทิ้งแทนเพราะแยกไม่ออกจากหมู ทำให้องค์ชายซึงุรุต้องมาตกระกำลำบากบนโลกอยู่ตั้งนาน (อะไรจะซวยขนาดนั้น องค์ชาย!) ช่วงแรก ๆ ของเรื่องจะเป็นการ์ตูนแก๊กบ้า ๆ บอ ๆ ชงมุกตบมุกไปตามเรื่อง แต่พอสักพักก็เริ่มจับทิศในแนวทางมวยปล้ำได้ พระเอกก็เริ่มเก่งขึ้น ๆ และขี้ขลาดน้อยลงไปบ้าง แต่มุกตลกยังมาเต็มเหมือนเดิม เริ่มมีการแข่งโอลิมปิกยอดมนุษย์ และการแข่งขันมวยปล้ำในรูปแบบต่าง ๆ และมีตัวละครจากต่างประเทศ และต่างดาวเข้าร่วมด้วย จนตอนหลังมีศึกระดับข้ามดาวกันอีกต่างหาก
ความเสียดสีของเรื่องนี้เริ่มตั้งแต่ชื่อเรื่องเลย คินนิคุแมน ในภาษาญี่ปุ่นออกเสียงว่า ‘คินนิคุมัง’ สามารถตัดคำมาล้อเลียนได้ 3 ชุดคือ 1) คินนิคุ แปลว่า กล้ามเนื้อ เพราะพระเอกกล้ามบึ้กมาก 2) นิคุ แปลว่า เนื้อ โดยเฉพาะเนื้อวัว เพราะพระเอกชอบกินข้าวเนื้อวัวเป็นชีวิตจิตใจ ระดับที่ร้องเพลงประจำตัวเป็นเพลงข้าวเนื้อวัว 3) นิคุมัง แปลว่า ซาลาเปาไส้เนื้อ ก็ได้ นอกจากนี้ ยังมีการล้อเลียนเมนู ‘ข้าวเนื้อวัว’ ของร้านโยะชิโนะยะ อย่างหนักหนาสาหัสมาก ร้านโยะชิโนะยะต้นตำรับจะใช้อักษรว่า 吉野家 (บ้านแห่งโยะชิโนะ) แต่ในเรื่องคินนิคุแมนจะใช้ชื่อร้านพ้องเสียงว่าโยะชิโนะยะเหมือนกัน แต่บิดไปใช้อักษรว่า 吉野屋 แทน (เปลี่ยนเฉพาะอักษรตัวสุดท้าย กลายเป็น ร้านแห่งโยะชิโนะ) ยังแสบไม่พอ มีการแต่งเพลงล้อเลียนด้วย โดยกลายเป็นเพลงประจำตัวของพระเอกในเรื่อง ที่ฮีจะร้องแล้วร้องอีกอย่างสุดจะปลื้มในน้ำเสียงอันสุดยอด....อุบาทว์ของฮี (ความรู้สึกเหมือนเวลาฟังไจแอนท์ร้องเพลง) แถมเวอร์ชันไทยเป็นน้าต๋อยพากย์ได้อารมณ์สุดขีดมาก ของไทย น้าต๋อยจะร้องว่า “อร่อยถูกใจ ข้าวเนื้อวัวเจ้าเก่า 300 ปี อะโช้วโช้ว” ♬ ของญี่ปุ่นร้องว่า 「牛丼一筋300年、早いの、うまいの、安いの～」 (แปลว่า “ขายแต่ข้าวเนื้อวัวอย่างเดียวมา 300 ปี ทั้งเสิร์ฟเร็ว ทั้งอร่อย ทั้งถูกเด้อออ”♬ ซึ่งจริง ๆ แล้วเมนูข้าวเนื้อวัวของญี่ปุ่น เพิ่งถูกตั้งชื่อและคิดค้นขึ้นโดยร้านโยะชิโนะยะเมื่อปี ค. ศ. 1899 นี่เอง การจะบอกว่าทำเมนูนี้มา 300 ปีแล้วคือเหม็นโม้สุดขีดมาก ที่จริงแล้วตอนที่เรื่องคินนิคุแมนกำลังดังนั้น ตอนนั้นเมนูข้าวเนื้อวัวมาตรฐานของโยะชิโนะยะราคาชามละ 300 เยนพอดี เลยเอาเลข 300 มาเป็นมุกเสียดสีแทน แต่ด้วยอานิสงส์ของเรื่องคินนิคุแมน ทำให้ยอดขายข้าวเนื้อวัวของร้านโยะชิโนะยะพุ่งขึ้นสูงมากในช่วงนั้น แล้วยังมีเพลงเปิดอันสุดแสบที่ล้อเลียนพระเอกของเรื่องอย่างไม่เหลือความเท่ คือพระเอกร้องเนื้อเพลงส่วนที่ตัวเองจะดูเท่ เป็นเนื้อร้องหลัก แต่ลูกคู่จะร้องเสริมทำให้ความหมายเท่มันพังหมด (เนื้อเพลงในวงเล็บคือส่วนที่ลูกคู่คอยเสี้ยมให้พัง) เช่น 私は（ドジで）強い（つもり） ข้านั้น (โง่เง่าและ) เข้มแข็ง (ซะเมื่อไหร่ล่ะ) 走る（すべる）見事に（ころぶ） วิ่ง (และลื่นล้ม) อย่างสง่างาม (กลิ้งอย่างงดงาม) และก็ไม่ลืมประเด็นหลักคือต้องล้อเลียน อุลตร้าแมน (Ultraman) ในเรื่องเลยมียอดมนุษย์ที่ดูยังไงก็คืออุลตร้าแมนชัด ๆ แต่ในเรื่องจะบอกว่าคือยอดมนุษย์อุตตร้าแมน (Uttraman) แทน กวนประสาทกันไปอีก ยังมีเรื่องของความลับแห่งหน้ากากของพระเอก ที่ว่ากันว่าจริง ๆ โฉมหน้าแท้จริงนั้นหล่อมาก แต่ใส่หน้ากากอุบาทว์ ๆ ไว้ตลอดเวลา และประชากรดาวคินนิคุก็ห้ามให้ใครเห็นหน้าที่แท้จริงของตัวเองแม้แต่พ่อแม่ก็ห้ามอีกด้วย เรียกว่าเป็นการ์ตูนแห่งความบ้า ๆ บวม ๆ เน้นความฮา ความสะใจในฉากต่อสู้แบบมวยปล้ำเป็นหลัก ดูสนุก ๆ ก็ได้ความบันเทิง จะดูเอาสาระก็ได้เช่นกัน ขึ้นอยู่กับผู้อ่านผู้ชมครับ เขียนแล้วหิวแฮะ ต้องไปหาข้าวเนื้อวัวมากินบ้างละ ♬
